Hi allemaal!

Hier volgt weer een klein overzichtje van de afgelopen week. Ik vind het heel leuk om jullie reacties te lezen, dan lijkt het alsof jullie wat dichterbij zijn :)

Maandag is er eigenlijk weinig gebeurd, het was weer hetzelfde ritueel: opstaan, naar beneden, kinderen helpen met het ontbijt, even spelen, aankleden en naar school. Ik was wederom erg blij met de grootouders, zo was het niet zo stil in huis. Ik heb in de tijd dat Lucas naar school was even wat boodschapjes gehaald bij de plaatselijke coop. Het blijft me verbazen hoe lang de supermarkten hier open zijn! Zelfs de coop, die echt niet groot is, is van 7.00 tot 23.00 open, en dat 7 dagen per week! Vanaf dat Lucas uit school kwam tot het avondeten is er eigenlijk weinig gebeurd dat het vermelden waard is, behalve dan dat ik toen het idee kreeg een lekkere Nederlandse appeltaart te bakken. Lucas houdt heel erg van koken en bakken, dus dat was gelijk een plan om de volgende dag uit school te doen.

Dinsdag gingen we dus de appeltaart bakken. Toen ik de ouders over mijn idee vertelde, vonden ze het gelijk een goed idee. Penny vond het wel jammer dat ze er niet bij kon zijn om hem te proeven, want ze ging van dinsdag tot donderdagavond naar Glasgow voor haar werk. Ik heb onder Lucas' schooltijd boodschapjes gehaald (en ik kwam er gelijk achter dat goudreinetten, beschuitjes en basterdsuiker toch echt Nederlandse dingen zijn) en ben maar vast begonnen met de appels omdat ik het snijden toch niet aandurfde met een vierjarige druktemaker :) Lucas kwam al enthousiast uit school en hij heeft me heel goed geholpen met het afwegen en het kneden van het deeg. En hij heeft natuurlijk veel te veel van het deeg gesnoept! Die avond was het dan zover: het proeven van de taart. Hij was een beetje te nat, maar zeker niet slecht en David en oma waren fan. Ze kennen hier eigenlijk geen appeltaart, hooguit crumble, dus ze vonden het deeg heel apart. Ik heb de oma al beloofd om de volgende keer dat ze komt weer appeltaart te bakken :)

Die middag toen ik Lucas uit school haalde, kreeg ik een brief met de aankondiging van een ouderavond om de manier van doen op school te introduceren. Het was mijn taak om te gaan, want beide ouders werken laat en ik zal toch degene zijn die het meeste contact met school heeft.

Woensdag was het echt prachtig weer en daarom ben ik toen Lucas op school was een rondje gaan wandelen. Het doel was om de manege die ik op internet gevonden had in het echt te gaan bekijken (en te kijken waar het was), maar toen ik aankwam was het hek dicht: de manege bleek gesloten. Jammer natuurlijk, maar ik besloot om gewoon mijn doel te veranderen zldat ik niet voor niets gegaan was. Ik heb een wandeling van twee uur gemaakt door twee parken (je komt hier echt om in de parken) waarbij ik uiteindelijk uitkwam aan de rand van het middeleeuwse dorpje Blackheath. Onderweg ben ik langs zeker 4 middeleeuwse kerken gekomen en ik vind het zo bijzonder dat in een urbaan gebied als Londen zoveel oude gebouwen bewaard gebleven zijn. Ik ben niet verder gegaan omdat ik blaren had, maar ik ga er zeker nog eens heen om het dorpje zelf te bekijken. De rest van de middag was eigenlijk weer hetzelfde, ik ben nog wel even door de oma rondgeleid op de nursery van Lois, zodat ik weet waar ik heenmoet als ik haar op moet halen. Ik heb toen ook gelijk ontdekt dat er een treinstation op 10 min lopen van mijn huis vandaan zit, met rechtstreekse verbinding naar Londen centrum! Dat is al een stuk beter dan 20 min lopen naar een station met een lijn waarop je 3 keer moet overstappen.

Donderdag was de dag waarop ik naar de ouderavond moest. Ik verwachtte een praatje over wie ze zijn en wat ze doen en ik had er eigenlijk best zin in omdat ik hoopte misschien wat contacten onder ouders op te kunnen doen. Helaas werd ik teleurgesteld, er was geen praatje en alle andere ouders kenden elkaar al (of in ieder geval iemand) dus ik zat een beetje eenzaam achterin. Ik heb het idee dat ik aangezien word voor tienermoeder, want de juf vroeg wel heel voorzichtig of het klopte dat ik Lucas' au pair ben. Ik heb wel wat van de schoollunch kunnen proeven -prima spul, maar weinig groenten. Elke dag als Lucas uit school komt vraag ik naar zijn dag, wat hij gedaan heeft en wat hij gegeten heeft, maar elke dag zegt hij dat hij geen lunch gegeten heeft en heeft hij ontzettende honger als hij uit school komt. Ik vond het toch wel een beetje vreemd, dus heb ik naar Lucas zijn eetgewoonten gevraagd, of hij wel eet. Blijkt hij dus gewoon prima te eten en schijnt hij zelfs stil en verlegen in klas te zijn! Thuis is hij alles behalve stil en verlegen, hij is eerder hyperactief en af en toe schreeuwerig, dus dat was wel een verrassing.

Vrijdag was dan toch het moment aangebroken: de grootouders gingen terug naar huis. Ik vond het echt heel jammer, want ik heb niet alleen heel veel aan hun hulp gehad, maar ze zijn ook een beetje mijn opa en oma geworden. Ik stond er dus alleen voor. Die ochtend op weg naar school had Lucas het over verven, in het bijzonder het verven van een schatkist (hij is gefascineerd door piraten, schatkisten en alles wat er mee te maken heeft) dus ik heb verf gehaald bij de lokale knutselwinkel en hem toen ik hem ging ophalen verteld dat ik een verrassing voor hem had. In de tijd dat hij op school zat, moest ik echter ook nog de dokter bellen om een afspraak te maken voor die middag. Lucas heeft erg veel last van eczeem en op vakantie is dat geinfecteerd geraakt. Hij heeft al veel verschillende crèmes gehad, maar het is nog niet weg, dus moesten we weer terug naar de dokter. We hebben uit school dus even kunnen verven, maar na een half uurtje moesten we toch echt op weg naar de dokter. Het was bijna teatime voor Lucas (hij heeft zijn avondeten om 17.00) en vorige keer duurde het zo lang dat hij erge honger had, dus gewapend met snacks gingen we op weg. Het viel qua tijd erg mee, dus ik kon thuis alsnog gewoon voor hem koken :) Penny kwam wat eerder uit haar werk (ze was die avond ervoor pas om half elf thuis) en toen ik in de keuken bezig was hoorde ik Lucas tegen zijn moeder zeggen dat hij wilde dat ik bleef totdat hij ook volwassen was. Smeltmomentje! Dat zijn dan kan 100 punten voor mij! Ik had me best zorgen gemaakt over de band met Lucas, want met opa en oma erbij leek hij mij helemaal niet te mogen, maar mijn harde werk om leuke dingen met hem te doen is dus beloond!

Zaterdag was een volle dag: ik had 's ochtends naar de manege gebeld om te vragen of ik langs mocht komen en dat mocht, dus ik ben weer geweest en ik heb gelijk maar een les geboekt voor volgende week. Het lijkt heel erg op mijn oude manege zoals die vroeger was, dus ik voelde me er eigenlijk al een beetje thuis. Paardrijden is hier wel duur, voor een uur betaal je 26 pond (ongeveer 32 euro) terwijl ik in Nederland 12,50 per uur betaalde. Maar goed, het is het waard want ik mis het paardrijden zo ontzettend! Na mijn bezoek aan de manege ben ik naar Greenwich park gegaan, een goed half uur lopen, en lekker een boek gelezen (ik ben lid geworden van de bibliotheek). Die middag was het dan tijd voor mijn eerste pianoles. Het begon al slecht: hij was vergeten dat ik kwam omdat hij zijn agenda kwijt was, dus ik moest een kwartier wachten. Voor de rest van de les was het opzich wel oké, ik heb wel wat goede adviezen gehad, maar de leraar had geen opbouwende manier van lesgeven en ik vond het het zeker niet waard om er 35 pond per uur voor te betalen. Ik moet dus op zoek naar een oefenruimte (ik had zijn keyboard kunnen lenen) of ik moet een stage piano kopen om op te oefenen. Donaties zijn welkom, haha!

Zondag was een erg leuke dag waar ik lang naar uit heb gekeken, het was namelijk de au pair introductiedag van mijn agency, smartaupairs. De reis ernaartoe begon wat minder, ik miste mijn eerste trein, waardoor het schema heel krap werd en door werkzaamheden op een metrostation moest ik het laatste stuk lopen, waardoor ik 10 minuten te laat binnen kwam... gelukkig was het nog niet echt begonnen en ik kon gelijk meedoen met het voorstelrondje. Ze hadden alle au pairs die bij elkaar in de buurt wonen aan een tafel gezet en ik kwam erachter dat er heel veel Duitse au pairs bij mij in de buurt wonen. Ik heb die dag veel nieuwe contacten gelegd en nummers uitgewisseld met veel mensen. En ik heb die dag ook nog even Nederlands kunnen praten, want er waren nog 2 andere Nederlandse au pairs! Was wel weer even lekker om helemaal niet na te denken over hoe je iets gaat zeggen, haha!

Dat was het wel weer voor deze week, ik hoop dat jullie het een beetje interessant vonden en tot volgende week!

Sifra