Hoi allemaal!

Hier weer even een update over mijn avonturen als au-pair ;)

Ik had deze week best wel een volle week, dus best veel te vertellen. Maandag had een lastige start van de dag, want Lucas en Lois waren een beetje chagerijnig. Lucas had geen zin om naar school te gaan (hij is best onzeker over nieuwe dingen en was dus een beetje zenuwachtig) en daarom was het een hele strijd om hem aangekleed te krijgen om naar school te gaan. Z'n eczeem is nog niet beter geworden en de broek die hij naar school aan zou moeten was erg stug, dus uiteindelijk zijn we tot de compromis gekomen dat hij z'n zachtere sportbroek aan mocht en ik aan de juf zou vragen of dat de rest van de week ook goed was. We zijn toen toch nog op tijd op school gekomen dus dat vond ik al een behoorlijke prestatie!

Tot voor kort at Lucas heel weinig en was hij snel afgeleid tijdens etenstijd, maar sinds hij volle dagen op school doorbrengt eet hij echt heel veel. De onderhandelingen beginnen onderweg naar huis al: hij wil een snack zegt hij, een koekje of chocoladebroodje. Het is mijn persoonlijke missie om hem zo weinig mogelijk suiker te geven aangezien hij onhandelbaar wordt als hij wel suiker gehad heeft. Uiteindelijk hebben we zo'n goede deal gemaakt dat we die de rest van de week hebben aangehouden. Hij begint met een klein koekje, daarna volgt een boterham met boter of een cheese sandwich, daarna volgt een mini soepstengel en als laatste eet hij een banaan. Let op: dit eet een jongetje van 4 jaar oud en de dingen volgen elkaar in rap tempo op...

Dinsdag was een fijne dag, want ik zou eindelijk nieuwe gordijnen op mijn kamer krijgen! Ik had tot nu toe een doek als gordijn voor mijn zolderraam , maar nu kreeg ik mooie donkerblauwe verduisteringsgordijnen. De rest van de dag was eigenlijk niet zo bijzonder, alles ging in redelijke rust en routine.

Woensdag was een dag waarnaar ik lang uitgekeken had: ik had mijn afspraak bij de bank om een eigen bankrekening te openen. Tot dan toe werd ik betaald in cash, maar dat is eigenlijk heel onhandig, want sparen is bijzonder moeilijk en ik werd gek van alle muntjes aan wisselgeld in mijn portemonnee. Op een gegeven moment paste mijn portemonnee namelijk niet meer dicht omdat hij zo vol zat met munten en aangezien het nog steeds wennen is met die vreemde munten die totaal niet logisch zijn, kwam ik er ook niet zo makkelijk vanaf. Maar goed, ik heb dus nu een Engelse bankrekening! Het was voor mij nog best even spannend of ik wel geaccepteerd zou worden door de bank, want van een andere au pair had ik gehoord dat haar bewijs van adres niet geaccepteerd was. Gelukkig deed de meneer waarmee ik een afspraak had nergens moeilijk over en stapte ik drie kwartier (!) later de bank uit met een bankrekeningnummer.

Donderdag was een vreemde dag. Ik had van tevoren al gemerkt dat ik kou gevat had (het was misschien niet zo'n goed idee om zonder jas in windkracht 4 naar het park te lopen), maar toen ik donderdagochtend wakker werd, voelde ik me een soort zombie. Ik ben maar naar beneden gegaan en David en Penny gezegd dat ik ziek was en het niet zag zitten om de hele dag te doen. Gelukkig waren ze er heel relaxt over, Penny bood aan om eerder naar huis te komen en David heeft een trein later genomen zodat ik nog even terug naar bed kon. Ik had wel gezegd dat ik Lucas naar school zou brengen, omdat het anders voor hun wel erg lastig werd met werk, en Lucas was werkelijk geweldig: hij heeft geen problemen gemaakt met aankleden en hij heeft me wel 3 keer gevraagd of het wel ging *smelt*. Gelukkig voelde ik me rond de middag beter, dus ik kon gewoon mijn werk doen.

Ik was best zenuwachtig voor vrijdag, want die avond was de eerste keer dat ik zou babysitten. Penny en David gingen uit eten met vrienden en ik zou de kinderen op bed leggen. Uiteindelijk heb ik alleen het laatste deel gedaan, het deel waarin verhaaltjes worden voorgelezen, en todn begon het grote feest. Ik had speciaal voor de gelegenheid een pizza gekocht en ijs ingeslagen, dus dat zat wel goed. Ik was alleen een beetje bang dat Lucas uit bed zou komen, want die slaapt de laatste tijd niet zo goed, maar dat gebeurde gelukkig niet en Lois slaapt altijd door, dus het was een makkie. Ik was van tevoren ook bezorgd geweest dat ik niet wakker zou kunnen blijven totdat Penny en David weer thuis zouden komen, maar de avond daarvoor had Penny gezegd dat ik gewoon naar bed kon gaan, dus dat was ook ideaal! Al met al een geslaagd avondje dus.

Zaterdag was een hele drukke dag, want ik had 's ochtends afgesproken met een Duitse au pair om naar Greenwich market te gaan, 's middags had ik paardrijden en daarna zouden we op de afternoon tea gaan bij de buren, Rona en Steve. Greenwich market was heel leuk, een leuke sfeer en het was gezellig met de Duitse au pair. Het was ook fijn dat het zo dichtbij was, maar 7 minuten met de DLR. Voor de mensen die wel eens in Londen zijn geweest: het lijkt op Camden Market, maar het is veel goedkoper en gezelliger en als je nog een keer naar Londen gaat is het echt een bezoekje waard! Na de markt heb ik me snel omgekleed en ben ik naar de manege gaan lopen, ongeveer een half uurtje bij mijn huis vandaan. Toen ik daar aankwam ongeveer een half uur voor mijn les zou starten, waren er nog geen andere mensen en voelde ik met zwaar overdressed: de mensen die er wel waren liepen rond in joggingbroeken en rubber laarzen die onder de modder zaten, daar kwam ik dan aan in mijn paardrijbroek, opgepoetste leren laarzen en knotje in mijn haar... Het waren gelukkig wel hele aardige mensen en toen het tijdstip aangebroken was om de gaan rijden, kreeg ik een mooie grote tinker aangewezen. Het voelde echt als thuiskomen en ik voelde me bijzonder gekukkig in het half uurtje dat ik mocht rijden. Volgende week ga ik weer en dan hoop ik dat ik hetzelfde paard krijg! Toen ik thuiskwam had ik even tijd om te douchen en daarna gingen we naar de buren voor de afternoon tea. Geen scones en sandwiches zoals ik had verwacht, maar de buren waren heel aardig. De buurvrouw komt uit Schotland, dus ik heb ook al wat Schotse slang geleerd :) Ze boden ook gelijk hun hulp aan als er iets is, dus dat is ook wel een fijn idee, dat er in ieder geval iemand in de buurt is om helpen mocht er iets zijn.

Zondag was wederom een dag waar ik heel de week naar uitgekeken had, want die dag ging ik samen met een paar Nederlandse au pairs en een Duitse au pair naar de Hema! Dat klinkt misschien raar, maar ik mis de Nederlandse spulletjes best wel, zeker nu de sinterklaasdingen er allemaal weer zijn. Er zijn een paar vestigingen van Hema in England en de dichtstbijzijnde is die op London Victoria, een van de grootste stations in Londen. Het was heel leuk met de andere au pairs en ik heb een schandalige hoeveelheid Nederlandse snoepjes en koekjes (lees: kruidnoten, kletskoppen, drop, koekjes, speculaas, manna en zure matten) ingeslagen. Na deze heerlijkheid ben ik samen met de anderen naar st. Paul's cathedral geweest en hebben we even in Hyde park gezeten voordat we ons volgende Nederlandse ding gingen doen: we zijn namelijk naar de enige Nederlandse pub in Londen geweest! The Hems zit verrassend genoeg in Chinatown, maar zodra je binnenkomt is het een grote Hollandse boel. De posters aan de muren zijn in het nederlands, het personeel spreekt voornamelijk Nederlands en zelfs de menukaart is in het Nederlands. We hebben patat met Hollandse mayo en frikandellen gegeten en naar Nederlands voetbal gekeken en ik had nooit verwacht dat ik daar zo blij van kon worden. Ik had om 19.00 de trein terug naar huis (gek, in Nederland wil ik niet met het openbaar vervoer en hier vind ik het ideaal) en heb ik genoten van kletskoppen en speculaas!

Dat was het wel weer voor deze week, dus tot volgende week!

Sifra